En toen was het zover!
6 februari 2013 - Zaventem, België
Om 18u stonden we allemaal al fris en monter paraat aan de Starbucks coffeeshop in Zaventem. Een vlotte check-in en douanecontrole compenseerde het toch wel moeilijke afscheid… Ja we moeten toegeven, er zijn wel wat traantjes gevloeid!
Onze eerste glimlach kwam dan toch tevoorschijn op het vliegtuig richting Parijs door een quote van Geraldine: “ IK ZIE DE EIFFELTOREN!!!!!!!!!!!!!!!!!” Terwijl Elisabeth en Laura net op het schermpje opmerkten dat we net boven Mons vlogen… kleine misvatting dus!
Na vier keer opstijgen en landen (de ene keer al wat zachter dan de andere) kwamen we dan toch eindelijk aan in KAMEROEN. Door de hete temperaturen (lees: 32°C) en de stress rond de aankomst van onze bagage, stonden we al meteen nat in het zweet. Gelukkig wachtte een vriendelijke man ons met een naamkaartje op en leidde ons vlot door de chaotische luchthaven. Buiten volgde nog een gevecht met ijverige bagagedragers die het roer wilden overnemen. Gelukkig kwam daar al snel zuster Rosa aanscheuren (letterlijk!) met haar hevige chauffeur. In het busje werden we nog vergezeld door twee leuke Amerikaanse dames, wat het totaal op tien personen (en bijkomende valiezen) bracht. Nu konden we pas echt beginnen aan onze zes uur durende tocht richting Bamenda…
Onderweg was het uitzicht echt adembenemend: spelende kinderen, brommers vol mensen, kraampjes met allerlei waren te koop, veel groen, fruit, dieren… Afrika zoals je het je voorstelt: LOVING IT! We werden meteen door deze prachtige taferelen opgeslokt en gaven onze ogen rijkelijk de kost. Jammer genoeg konden we hiervan niet veel beeldmateriaal vastleggen aangezien onze chauffeur nogal een zware voet had. Iemand wou duidelijk tijdig op zijn bestemming aankomen… Gevolg: wij met zijn tienen in een busje aan gemiddeld 100 km/uur flitsend voorbij verkeersborden die een maximumsnelheid van 30km/uur opdroegen. Gevolg nummer 2: vaak zaten we met ingehouden adem te kijken naar de indrukwekkende inhaalmanoeuvres van onze Rambo-chauffeur. De zuster was meteen enorm gastvrij en had voor ons elk een lekker stuk pizza (!) en een koel flesje water bij.
Naarmate we dichter bij Bamenda kwamen werd de weg hobbeliger waardoor we soms letterlijk in het rond stuiterden. Dit verergerde Elisabeth haar algemeen gekende kleine blaas, die schreeuwde om een deftig toiletbezoek… Gelukkig begreep onze Rambo onze signalen, en stopte hij tijdig voor een plaspauze. Een klein probleem: Elisabeth heeft hierbovenop een enorme toilettenfobie… Aangezien de door Rambo voorgestelde plekjes (tussen het riet, aan de kant van de weg, in een donker kot…) niet aan haar eisen voldeden, was het wachten tot onze aankomst in Bamenda.
Na zes lange hobbelige uren kwamen we eindelijk aan in Bamenda waar we rijkelijk ontvangen werden door de ‘Sister-matron’ van het klooster. Er werd ons meteen een kamer toegewezen en we kregen zelfs nog een heel diner voorgeschoteld. De pot schafte kip, rijst, groentjes en een lekkere saus. Aangezien we nog erg onwennig zijn met de Afrikaanse cultuur, hebben we maar voorgesteld om onze eigen afwas te doen. De wekker staat morgen reeds om 7u15 voor onze vervolgreis naar Shisong, dus kruipen wij nu afgepeigerd ons bed in! Slaapzacht!
Liefs, Elisabeth & Laura
Super hoe jullie daar zijn aangekomen, ik kan me er reeds een adembenemend filmpje bij voorstellen...
En dan die zuster, lijkt wel op de zuster uit Sister Act, geweldig!!!
Ja Eli, de toiletjes zal je moeten leren te appreciëren denk ik, maar ik kan je er wel helemaal in volgen hoor! Ikzelf zit ook steeds met dat probleem wanneer wij ook een uitstap voorzien... om nog niet te spreken van de werkdagen wanneer ik met mijn man Filip naar de werf moet en er niet eens een deftige toilet te bespeuren valt... gelukkig heb ik steeds een crèmedozeke ;-))) bij, snap je het plaatje???? Hihihihi...
Allee, hier op het thuisfront natuurlijk geen tropische temperaturen zoals bij jullie... blaas er wat van naar hier, we kunnen het goed gebruiken...
Geniet van jullie avontuur, trekt een fotooke van zusterke en Rambo dat we er wat gezichten kunnen opplakken hé...
Lots of kisses... xxxx ENJOY!!!!!
De bende van Opwijk
Jullie reisverslag klinkt indrukwekkend en spannend! Die zusters zijn er blijkbaar wel van het felle soort; die brengen zeker leven in huis! Elisabeth zal inderdaad nog moeten wennen aan de Afrikaanse toiletten. Maar dat zal wel lukken, hé na een tijd. Ik hoop dat de rit naar Shisong wat rustiger verlopen is en dat iedereen zonder al te veel blutsen en builen toegekomen is. Al leuke foto's geplaatst, zeker de foto van de schoolkinderen is schattig! Ik ben ook benieuwd naar een foto van de zusters en van jullie kamer in Shisong!
Nog veel genieten, hé!
dikke knuffel en xxx
Marien
Blij te horen dat alles heel goed meevalt en dan vooral het eten dan... Prachtige foto van die peuterkes. Zo schattig !
Geniet verder van jullie avontuur en doe de groeten aan Rambo (hopelijk lijkt hij niet op die van Lucia & Freddy) en de zusters.
Veel liefs en tot skype,
Het thuisfront
Kwou nog is late wete hoe fier ik ben op u, kdenk dat iedereen dat wel is ! :-) Kben blij dat tot nu toe alles zo vlot verlopen is ! Elke dag zal ik jullie avontuur van kortbij volgen, en reageren waar mogelijk :D Tot snel lieveke ! :-) <3
Als je je wat eenzaam voelt... wij zijn er hé om je op te vangen..spring maar gerust in Opwijk ook maar binnen ;-)
zo goed in briefjes schrijven als Pascale ben ik nu ook weer niet maar ik doe mijn best
ik heb de indruk dat ge vlug uw draai gevonden zult hebben maar af en toe wat heimwee naar je lieveke zal er ook wel bijkomen zeker, zeg hem dat hij ook bij ons zeer welkom is .nu komen er vast wel spannende dagen aan in de kliniek en ook lange werkdagen, dat heb ik op de blog van iemand anders gelezen, maar ook veel voldoening zeker en vast.
de kindjes van de foto's zien er lief uit en met weinig tevreden vermoed ik.
doe dat daar goed en verzorg je goed dat ge niet ziek wordt.,als ge terug thuis zijt, kunnen we misschien kip op afrikaanse wijze eten of nog iets anders specifiek van ginder.
we zullen jullie avontuur volgen .
groetjes, oma en opa
Hopen dus !!
wees voorzichtig als ge op stap gaat met Rambo en zwier hem op de bon voor hard rijden zoals in België.
Hier hebben we maar 1 verzuchting... dat de lente maar in aantocht komt.
Denk eens aan ons, oma en opa en Romeo de poes.