First night in Shisong

Ons eerste nachtje onder ons muskietennet hier in ons appartement viel reuzegoed mee!  ’s Ochtends om zes uur werden we wel gewekt door de klokken van het kerkje hier vlakbij, een wekker hebben we hier dus niet nodig… Een frisse ochtenddouche – deze keer met warm water (!!) – maakte ons helemaal klaar voor een nieuwe dag hier in het mooie Shisong. Voor vandaag stonden twee missies op het programma: Euro’s wisselen voor Kameroenese Frank en een SIM-kaart bemachtigen! We trokken dus nieuwsgierig naar het kantoortje van de Matron (Conciërge): Sister Ruphina. Zij nam meteen haar fancy telefoon ( ohja ze lopen hier met echte smartphones ) en belde iemand op die ons binnen twintig minuutjes (lees: 40 minuten) een SIM-kaartje zou brengen. Ook de zuster die het geld zou wisselen was nog “even” weg, en dus gingen we maar braaf wachten op de bankjes voor hun kantoor…

Uiteindelijk kwam na een dikke twintig minuutjes het geld-zustertje toe, en kregen wij correct ons geld gewisseld. Het lijken wel briefjes uit een Monopoly-spel dat de oorlog heeft overleefd: helemaal verschrompeld en vuil! Na nog zo’n twintig minuutjes kwam uiteindelijk de SIM-kaarten man toe, en verkocht ons beide een kaartje. Missie voor vandaag: GESLAAGD!

Het was inmiddels reeds half tien en ons ontbijtloze maagje begon inmiddels sterk te knorren… Dus trokken we naar de kantine om hier eens een lokale specialiteit te proberen: POFPOF/GATEAU. Dit is eigenlijk hetzelfde als de smoutebollen bij ons op de kermis, maar dan minder vettig en niet zoet. Een stevig en enorm lekker ontbijtje dus! Sister Luciena, plande een taxi te nemen naar Kumbo-city, en dus profiteerden we van de gratis gids om ons de weg te tonen. Met zijn drieën namen we plaats op de achterbank van een lege taxi, en ohja, de niet zo magere zuster kwam er ook nog bij. Lekker op elkaar geplakt met zijn vieren zaten we dus klaar voor onze rit. Ook de zetel naast de chauffeur werd gevuld met twee mollige dames; wat het totaal op zeven personen inclusief chauffeur bracht.

Opvallend eigenlijk: veel magere mensen kom je hier echt niet tegen. De meeste vrouwen en mannen hebben hier een goede buik en natuurlijk echte Afrikaanse billen! Wel is iedereen onbeschrijfelijk vriendelijk en willen ze allemaal een praatje slaan. Iedereen die je tegenkomt vraagt hoe het met je gaat en van waar we komen. We zouden dus beter een bandje opnemen en continue laten afspelen! Haha!

In Kumbo werden we volledig door elkaar geschud afgezet voor nog geen 30 eurocent, spotgoedkoop! We bezochten er de hoofdmarkt, die hier dagelijks staat. Het is eigenlijk een klein dorpje met allemaal kraampjes (lees: hutjes gebouwd uit karton en hout ) waar je allerlei zaken kan kopen: van kledij tot tv’s! Na enkele uurtjes verkenning van de koopwaren, besloten we langzaamaan terug te gaan naar Shisong.

Grote honger hadden we niet, en dus kochten we een artisanale snack: bananenchips (zie foto’s). Verrukkelijk, zelfs voor Laura die geen bananen lust! In de namiddag installeerden we ons op een voetbalveldje met de Flair, tijd voor echte girlstalk!

We kregen dan toch honger tegen de avond, en trokken opnieuw naar de kantine (we vinden het wel jammer dat we zelf niet kunnen koken). We kozen voor “Fried Fish” met “Irish Potatoes” en stelden ons al een lekker bord met een grote vis en patatjes voor… Helaas, de realiteit gaf ons een bordje met drie verschrompelde mini stukjes vis. De smaak op zich viel wel mee maar was erg zout en veel te weinig. Hongerig trokken we dan maar naar het winkeltje aan de overkant van de straat en peuzelden gretig nog een half brood op! Dit was ons dagje, morgen plannen we wat schoolwerk en zal er meer dan waarschijnlijk niet veel te vertellen zijn.. Tot binnenkort!

Liefs, Elisabeth en Laura