Eerste zelf uitgevoerde bevalling!

Om 22u kropen we alle drie in ons bedje en we zeiden nog tegen elkaar stel je voor dat ze ons binnen vijf minuten al opbellen. En niet veel later was het ook zover: we werden opgebeld door Katrien (zij deed een nachtshift op de materniteit) dat we meteen naar de verloskamer moesten komen. Laura en Elisabeth sprongen meteen terug uit hun bed om snel snel hun pakjes aan te doen en te lopen naar de afdeling. Daar (helemaal buitenadem aangekomen), was Elisabeth meteen ijverig en vroeg aan de vroedvrouw: Can I do the delivery? Waarop deze haar stomverbaasd aankeek en zei: She is only 4 cm.. Oke.. genant! Maar Katrien verontschuldigde zich direct omdat ze ons te vroeg uit ons bed had gebeld. Zij is namelijk studente verpleegkunde en wou er zeker van zijn dat ze ons tijdig opbelde. Na even de vrouw in arbeid te hebben ondersteund, trokken Laura en Elisabeth terug naar hun kamer om nog wat te gaan slapen. Twee uur later werden we terug opgebeld en nu was het menens! Slaapdronken trokken we terug onze pakjes aan (Elisabeth had dat van haar eerst achterstevoren aan..) en liepen zo snel als we konden terug naar de afdeling. In de delivery room aangekomen, had Elisabeth door dat ze haar bril was vergeten op te zetten.. Dan maar zonder! Vol adrenaline trok ze haar steriele handschoenen bibberend aan en na twee keer persen bracht ze een flinke jongen op de wereld.

Omdat er nog een andere vrouw  in arbeid was die veel last had, bleven we om haar te ondersteunen. We hoopten vurig dat ze snel vooruit zou gaan zodat Laura de bevalling kon doen. De vrouw zag nog enkele uren erg hard af en om 4u20 bracht ook Laura een flinke jongen op de wereld.

Om 5u30 gingen we terug naar onze kamer om enkele uren te slapen. Op dat moment stond Géraldine op om aan haar ochtendshift te beginnen. We spraken met haar af dat wij rond 11u zouden komen omdat we nog enkele uren moesten werken. Daar aangekomen vertelde Géraldine ons dat er juist een baby geboren was via keizersnede en één gewone bevalling die uitgevoerd was door een Kameroenese student. Dit was trouwens een zeer speciale geboorte: een albino! Heel raar om te zien.. een blanke baby met witte krulletjes en rode ogen(die we nog niet gezien hebben), in de armen van een donkere mama. Ook waren er nog twee vrouwen in arbeid, een daarvan was Géraldine aan het opvolgen en Laura en Elisabeth ontfermde zich over de andere vrouw.  Zo kon Laura voor de tweede keer een mooie jongen geboren laten worden! Ook Géraldine deed later op de namiddag haar tweede bevalling.  Leuk weetje: wanneer er hier een vrouw moet persen, roepen de vroedvrouwen tegen haar: ‘’shit, come on shit , shit!’’ , en wij staan er naast: push, come on push!!

Omdat we erg moe waren, hebben we voor de rest niet veel meer gedaan. ’s Avonds maakten we bananenpannekoeken (recept gekregen van Melina): 2 eieren, 1 eetlepel bloem & 1 banaan (dit is de hoeveelheid voor 1 persoon). Omdat we geen goede pan hadden, lukte het niet om mooie ronde pannekoeken te maken dus werd het eerder iets dat trok op een roerei.. Maar het was zeer lekker en heeft ons écht gesmaakt!! Dit zullen we nog wel vaker proberen te maken! Vanavond kruipen we vroeg ons bedje in en hopen stiekem dat ze ons niet opbellen vannacht zodat we lekker kunnen slapen.. Maar een bevalling is natuurlijk altijd welkom ;)

Liefs, Laura & Elisabeth