We’re back online !!

Om 5u45 werden we gewekt door een lawaaierige wekker in het midden van onze kamer. We moesten verplicht van onder ons muskietennet om het helse lawaait uit te schakelen (onze techniek om op te staan dus). Hopend op stromend water strompelde we moe naar de douche en: it was our Lucky day – or moment, bleek later – er was lekker warm water!! Fris gewassen en na een heerlijk ontbijt (cornflakes!!) trokken we naar onze dienst. Daar werden we meteen verwelkomd door the chief van de dienst: Elfrida. Geraldine en Elisabeth mochten meteen alle parameters nemen van alle vrouwen op de materniteit, observatie en in de labor room; terwijl Laura met “midwife” Marcel mee mocht lopen. Het werd voor ons alledrie een leerrijke dag: we leerden werken met de Pinard (een houten hoorn om de foetale harttonen te beluisteren), zagen twee bevallingen en konden enkele besnijdenissen volgen – en voor de gevoelige (mannelijke) zielen onder jullie zullen we hier niet te veel over uitwijden!

Tussen de bevallingen in ging onze aandacht toch wel vaak uit naar de prematuurtjes in de couveuses. Gisteren lagen er drie kindjes, waarvan eentje aan de zuurstof. We zeiden nog tegen elkaar dat dit kindje het waarschijnlijk niet zou halen, en vanochtend was zijn bedje dan ook leeg… Het ventje had hier geen schijn van kans, met zuurstof via een brilletje voor volwassenen werd hij ‘beademd’… Laura merkte tijdens haar ronde met Midwife Marcel meteen op dat het meisje van de tweeling een veel te hoge temperatuur had: 38,4°C. Ze kleedde het kindje meteen uit en samen hielden we de rest van de dag de temperatuur van de tweeling nauwlettend in de gaten. We stonden er ook op dat ze eindelijk eens gewogen werden (de kindjes zijn immers reeds twee weken oud en enkel hun geboortegewicht is gekend; men kan dus hun gewichtsevolutie helemaal niet volgen). Het meisje woog nu reeds 100g meer: 1300g, de jongen was 20g bijgekomen: 1320g. Twee kleine patottertjes dus! Laura haar hartje smelt er helemaal  van! Morgen trekken we een fotootje van de twee kleine rakkers, want hopelijk zien wij ze hier snel gezond buitenkomen!

De twee bevallingen waren helemaal anders dan we ze bij ons gewoon zijn. Fundusdruk – iets wat bij ons volledig gecontraïndiceerd is – wordt hier lustig van bij het eerste persen toegepast. Het moet hier allemaal vooruit gaan. Zo krijgen de mama’s standaard 2 dossisen oxytocine én ergometrine (medicatie om bloedverlies tegen te gaan).

Van hun steriliteit komen onze haren al helemaal recht te staan. Steriele handschoenen worden enkel aangetrokken voor de bevalling zelf, niet voor vaginale onderzoeken… De steriliteit blijft dan amper bewaard aangezien men hun handen spoelt onder de kraan wanneer ze bebloed zijn, waarna men weer verder gaat met de bevalling. Ook de sonde voor de blaas te ledigen wordt meerdere malen gebruikt en tussenin gewoon uitgespoeld. Steriel is dus echt wel geen juist woord!

Na onze stagedag konden we eindelijk voor het eerst onze eigen maaltijd koken; met dank aan het Duitse meisje Melina voor het lenen van haar gasvuurtje. We kookten meteen pasta voor twee dagen, en aten er tonijn met ei en mayonnaise bij: HEERLIJK !! We smulden ons buikje helemaal rond! Het deed echt eens deugd na al dat sobere eten. Vanaf morgen switchen onze shiften, aangezien we vandaag met 4 studenten op dienst stonden (er is nog een Canadese student, die hier drie weken blijft). Vanaf morgen staan we dus maximum met twee blanke studenten per shift!

We hopen stiekem dat we morgen al elk een bevalling kunnen doen, en duimen dus voor veel hoogzwangere bezoekers!

Liefs, Elisabeth en Laura